Elegancik. I to z takich, co im grzywka się krzywo nie ułoży, nawet, gdy będzie pędem wiać przed zauroczonymi pannami albo ich małżonkami. Nieogolony jest, to fakt, lecz to nic nie zmienia - lekki zarost nie jest wynikiem niedbalstwa lub lubości w brodach, ale jeno dodaje trochę powagi i zakrywa twarz, która, gdyby nie on, chłystkiem by go uczyniła. Krótkie, kasztanowe włosy nie wydają się być godne wspomnienia uwagi, podobnie jak niebieskawe oczy, które w jego stronach nie są czymś nadzwyczajnym. Postura tego pana nie jest imponująca. Niektóre lepiej zbudowane panny mogą patrzeć na niego z góry, jeno po dłoniach, sporych i mocnych, widać, że krzepę ma godną mężczyzny. Ubiera się podobnie jak podróżnik lub wędrowny handlarz o skromnych zapasach waluty. Brązowy płaszcz, prosta, wełniana koszula... Ino wystająca spod niej rękojeść sztyletu nie pasuje do tego obrazu.