Dom Vesny i Imiesławy

Admin Przedwieczna. 135

Dawniej ten dom zajmowały nie dwie niewiasty a siódemka dzieci, rodzeństwo Imiesławy które już odeszło. Znajduje się więc tu wiele pustych izb pamiętających dawnych mieszkańców. Główne pomieszczenie do którego wchodzi się poprzez dębowe drzwi pachnie ziołami i świeżym chlebem. Klepisko wysypano słomą, na długim stole stoją gliniane talerze. Ściany uginają się pod półkami zapełnionymi specyfikami, pod sklepieniem na belach leży chleb i wiszą suszone zioła zaś od kamiennego paleniska bije przyjemny żar. Przejście do korytarzyka jest zasłonięte wełnianą tkaniną wygłuszającą częściowo dźwięki. Na korytarzu znajdują się cztery pary drzwi. Pierwsze prowadzą do pokoju gospodyni - Imiesławy, drewniane łoże, twardy siennik i kawałek owczej skóry służący za okrycie, tylko te przedmioty się tu znajdują. Może warto wspomnieć, że właścicielka pokoju posiada jeszcze wsuniętą pod łożę skrzynię a w niej stary szal małżonka i drobne przedmioty będące pamiątkami.
Drzwi na przeciwko do sypialni Imiesławy prowadzą do prywatnych pokoi kobiety, wchodząc do tego pomieszczenia wiać na co wydawała większość pieniędzy. Większą część izby zajmuje drewniany fotel na biegunach, obok stoi stół ginący pod pergaminami. Na zbitej z krzywych desek półce zalegają książki.
Kolejne dwa pomieszczenia usadzone w głębi to sypialnia Vesny oraz dawny pokój dziecięcy który przeznaczony był akuszerce zaś teraz czeka na kolejne pokolenie.
Sypialnia dziewczyny jest jasna ze względu na wpadające przez uchylone okiennice promienie wschodzącego słońca, łoże ma również zbite z desek zaś siennik zawiera świeżą słomę, posłanie nakrywa kilka koców zaś w wezgłowiu znajduje się prawdziwa puchowa poduszka. Pościel pachnie lawendą która ma odstraszać szkodniki. Resztę pomieszczenia zajmuje skrzynia na ubrania, stolik i zydel oraz szafeczka z ziołami.
W pokoju dziecinnym jest szerokie łożę na którym Imiesława za czasów dziecięcych spała z resztą rodzeństwa. Koce schowano do skrzyni znajdującej się pod posłaniem i przełożono lawendą odstraszając mole. Stara drewniana kołyska została postawiona pod oknem, a w niej leżą proste zabawki jak szmaciana laleczka, wystrugany z brzozowej gałęzi konik czy insze radości wieku dziecięcego.